De drastische keuze van Lidwien (hint: ze geniet weer)

Stel je eens voor… Je hebt ambities in je werk en je bent een grote levensgenieter. Enerzijds wil je meer presteren en daarvoor waardering krijgen, anderzijds wil je niets missen van je dierbaren en liefhebberijen. Lidwien was zo'n nijvere bij, die het in alle facetten van haar leven uitstekend wilde doen en fantastisch voor elkaar wilde hebben. Maar niets was minder waar, totdat zij een drastische keuze maakte, waarmee ze haar leven compleet veranderde.

Lidwien leidt nu een volstrekt ander leven dan voorheen, maar dat bereikte ze niet zonder slag of stoot. Er waren vele beren op de weg over haar werk en enkele dilemma's thuis, die met veel emoties gepaard gingen. Desondanks heeft Lidwien zich niet uit het veld laten slaan. Zij is de confrontatie met zichzelf aan gegaan en heeft zichzelf echt bij de lurven gepakt. Geen excuses, er moest iets veranderen en zij was aan zet.

In deze blog vertelt Lidwien jou zelf waarom ze haar drastische keuze maakte en welke vruchten zij daar nu van plukt. Ook ikzelf doe een boekje open over een soortgelijke ervaring met mijn eigen gezin, omdat ik ervan houd om open en eerlijk te communiceren en zelf een effectief voorbeeld te zijn in wat ik anderen leer.

Ik ben benieuwd hoe beide persoonlijke ontboezemingen jou aan het denken zetten over je eigen stressvolle situaties, zowel zakelijk als privé – en voor welke drastische keuzes jij staat. Ook jou help ik graag weer te genieten, net zoals Lidwien!

Het dappere verhaal van Lidwien

In 2015 ontmoette ik Lidwien, een ambitieuze beleidsmedewerker in het sociale domein. Ondanks haar harde werken liep het niet naar haar zin met haar carrière en daar wilde ze graag een doorbraak in forceren. In het vervolg vertelt Lidwien je zelf haar dappere verhaal. Haar complete verhaal vind je in deze persoonlijke brief.

Werk als 'big issue'

"Beste Margriet,

Ik heb ambities in mijn werk en ben een grote levensgenieter. Ik wilde meer presteren op mijn werk en daar ook waardering voor krijgen. Het was een big issue."

Op deze wijze opende Lidwien haar persoonlijke brief met daarin haar dappere en ontroerende verhaal over haar ervaringen met mij en mijn leiderschapsprogramma 'Meer Succes, Minder Stress'. Maar bovenal over zichzelf en hoe zij bereid was om het roer echt om te gooien, zodat zij haar leven weer kon leiden en niet langer hoefde te lijden. Want dat haar 'big issue' hierboven niet het werkelijke issue was waardoor zij zichzelf frustreerde, werd haar al snel duidelijk toen wij met elkaar in gesprek raakten.

Precair onderwerp

"Dat er ook iets anders 'moest' gebeuren werd me pas echt duidelijk tijdens het webinar dat ik vorig jaar zomer van jou volgde. De 5 stappen van stress naar succes drukten me met mijn neus op de feiten dat veel van mijn energie verloren ging aan de zorg voor mijn autistische zoon en aan steeds weer nieuwe pogingen om meer carrière te maken dan nodig is."

Een groot inzicht voor Lidwien tijdens het webinar van destijds – tegenwoordig mijn Masterclass 'Succes Zonder Stress' - maar ook een heel gevoelig inzicht. Om dit precaire onderwerp nader uit te diepen spraken Lidwien en ik een Doorbraaksessie af.

Orde op zaken nodig

"Tijdens mijn doorbraakgesprek overtuigde je me dat ik met jouw jaarprogramma orde op zaken zou leren stellen. Jouw goede resultaten, persoonlijke betrokkenheid en jarenlange ondernemerschap gaven voor mij de doorslag om een aantal aandelen te verkopen en de opbrengsten te investeren in meer succes en minder stress voor mezelf en ons gezin."

Na onze Doorbraaksessie was Lidwien overtuigd dat het met meer succes en minder stress kon in haar leven en besloot ze hier 100% voor te gaan. Ze nam het heft in eigen hand en besloot privé te investeren in haar persoonlijke en professionele ontwikkeling door een paar aandelen te verkopen.

Eigen verantwoordelijkheid

"Wauw! Daar houd ik van." Lidwien zag dat ze deskundige hulp nodig had, ze vond die en ze besloot daarvoor direct zelf de middelen beschikbaar te krijgen. Geen gedraal of gedraai, geen afhankelijkheid creëren van werkgevers, partners of andere financiers en ook geen gemits of gemaar over denkbeeldige nadelen die niet in verhouding staan tot de levensechte voordelen. Lidwien wilde vooruit met de geit en zo geschiedde.

Direct aan de slag

"Het eerste wat je me duidelijk maakte was dat ik drastische keuzes te maken had en mijn privéleven veel meer mocht gaan plannen. Mijn vele hobby's waren niet te combineren met een baan voor vier dagen per week, twee uur reistijd per dag en een zeer bewerkelijke, zwaar autistische zoon, die continu aandacht en toezicht nodig heeft.

Zodra we thuis waren, begon het intensieve zorgen voor onze zoon én al het bureaucratische gedoe met externe partijen voor gespecialiseerde thuishulp en dagopvang. Mijn man en ik kwamen nauwelijks aan elkaar toe, omdat we te druk waren met zorgen vóór onze zoon of ons zorgen maken óver (de juiste zorg voor) onze zoon. De schaarse tijd die we voor onszelf hadden vluchtten we in onze hobby's, weg van huis."

Lidwien en haar man leefden met hun zoon in een continue staat van stress, omdat zij nooit wisten waar ze met hem aan toe waren en of de toegezegde zorgverleners kwamen opdagen en deden wat nodig was. Bij fouten, verzuim en nalatigheid kostte het 'zeeën van tijd' om de juiste persoon binnen de zorgorganisatie te pakken te krijgen en daarna duurde 'het eeuwig' om tot SMART afspraken te komen, die consequent konden worden opgevolgd. Ondertussen bleef zoonlief verstoken van de professionele hulp die hij nodig had en liepen Lidwien en haar man steeds meer op hun tandvlees door het onmogelijke van zichzelf te blijven vragen. Totdat de bom barstte.

Het ging te vaak fout

"Mijn man en ik hebben het niet gered om onze zoon de structuur te geven die hij nodig heeft. We waren altijd moe en vonden het eigenlijk niet meer leuk om iets met hem te doen. Het ging te vaak fout. Op 3/4 van het programma hebben we besloten onze zoon buitenshuis te laten wonen en gebruik te maken van zijn langdurige zorg indicatie. Een verschrikkelijk zwaar besluit, maar noodzakelijk voor het welzijn van ons gezin."

Telkens als ik deze alinea lees krijg ik kippenvel. Wat een verschrikkelijk zwaar besluit en wat een enorm drastische keuze om je kind buitenshuis te plaatsen. Chapeau om deze hulp te vragen en deze hulp te accepteren! Dit vraagt heel veel moed om te doen, omdat het dwars tegen je eigen natuur ingaat als ouder, maar ook omdat heel veel mensen hier van alles en nog wat van vinden. Desondanks hebben Lidwien en haar man deze drastische keuze gemaakt en gekozen voor het welzijn van hun gezin. Een keuze die vandaag de dag nog steeds voor alle drie vrucht afwerpt voor.

Assertief aan het werk

Naast privé was er zakelijk eveneens werk aan de winkel. Lidwien wilde haar 'big issue' met werk tackelen, te weten 'hoe presteer ik meer op mijn werk en hoe krijg ik daar ook waardering voor?' Mijn leiderschapsprogramma voorzag haar van alle kennis, kunde en vaardigheden, waardoor ze hier prima in is geslaagd.

"Ondanks deze moeilijke situatie thuis ging het op mijn werk goed. 'Meer Succes, Minder Stress' hielp mij om me assertief te gedragen en dat leidde tot de gewenste resultaten. Mijn tijdelijke contract is twee keer verlengd en ik kan mijn project nu geheel afronden en de credits ontvangen.

In mijn werk leerde je me om mijn wensen beter uit te spreken, beter op mijn woorden te letten en vooral meer te willen dan te moeten. Ook thuis kon ik deze vaardigheden goed toepassen om tot heldere taken te komen voor derden, mijn man en mij."

Carrière maken met mezelf zijn

Lidwien eindigt haar brief met de volgende alinea's:

"Nu, na enkele maanden rust in huis, heb ik weer fut om me in te zetten voor de zorg voor onze zoon en hem vaker zelf te begeleiden. Mijn man en ik hebben weer een leven samen en doen alleen nog aan hobby's, die we leuk vinden.

En werk? Ach dat is leuk, maar geen big issue meer. Ik maak nu carrière zonder dat ik er iets anders voor doe dan mezelf zijn. En dat is goed genoeg.

Dank je Margriet.

Lidwien van Langen"

Mijn eigen drastische privékeuze

Toen ik Lidwien begeleidde in 2015-2016 was mijn oudste dochter 14 jaar en mijn jongste dochter 11 jaar. Mijn man en ik hebben de zorg goed geregeld onderling en als ik buitenhuis aan het werk ben, regelt hij dat alles voor de meiden soepel loopt. Ook hebben we diverse hulptroepen paraat staan, zodat het de meiden aan niets ontbreekt in tijden van nood. Want in ieders leven komen dat soort stressvolle life events voor, zodat je er maar beter op voorbereid kunt zijn dan dat je er door overvallen wordt.

De initiële klap

19 januari 2017 was zo'n moment dat ons leven – pats, boem, klap – stil kwam te staan. Een donderslag bij heldere hemel trof ons gezin. Gelukkig kreeg mijn man steeds weer goede berichten uit het ziekenhuis, waardoor hij medio februari 2022 zijn lustrum in overleven mocht vieren. Daarnaast hebben we weinig stressvolle gewoonten, die onze ontvankelijkheid voor stress vergroten. En bovenal passen we in ons gezin zoveel mogelijk effectief denken, durven en doen toe, waardoor we de dag elke dag plukken.

Steeds meer spanningen

Ondanks al deze positieve uitgangspunten ging we in de loop van 2017 en 2018 steeds meer gebukt onder spanningen. De sfeer was om te snijden en iedereen liep op eieren, vooral als onze jongste dochter thuis was, maar ook als ze besloot om niet thuis te komen zonder dat we wisten waar ze was of met wie.

Hulp schiet tekort

Alles wat een ouder niet wil voor zijn of haar kind deed ze en daarop aanspreekbaar zijn ho, maar. Mijn man en ik zochten hulp bij de huisarts, de afdeling Jeugd & Gezin van de gemeente en op school, zodat we ons als team over onze dochter konden ontfermen. Daarvoor zetten mijn man en ik alle stappen die therapeuten, psychologen en psychiaters ons aanbevolen, zodat we onze eigen invloed maximaal en positief konden aanwenden.

Grens aan 'terror'

Maar onze jongste ging door met zichzelf en anderen in gevaar brengen en ondanks alle goede raad en adviezen leidde haar gedrag in 2019 van kwaad tot erger. Tot de zomerse donderdagavond dat ze het zo bont maakte dat er vrijdagochtend nog maar een drastische keuze over was. We zetten haar uit huis, zodat niet ons gehele gezin ten onderging aan haar 'terreur'.

Noodzakelijk besluit

Het was het moeilijkste besluit dat ik ooit genomen heb, maar ik wist dat het nodig was, omdat wij het niet langer trokken. Ook wist ik dat andere professionele hulp pas voor handen zou komen als we deze overduidelijke grens hadden getrokken. En ik wist dat ze op een goede plek terecht kwam – bij een liefdevolle oom en tante.

Alle hens aan dek

Na een paar dagen wilde onze dochter alweer naar huis, vol spijt en berouw, maar daar waren mijn man, onze oudste dochter en ik nog niet aan toe. We moesten eerst bijkomen van alle stress, angsten en zorgen én we wilden dat het na haar terugkeer echt anders ging. Geen woorden, maar daden en daarom alle hens aan dek, zowel thuis, als in onze familie en vriendenkring, als op school en in de specialistische hulpverlening.

Externe noodklok geluid

In de twaalf dagen die onze dochter uit huis is geweest, hebben we noodklok geluid bij de bestaande hulptroepen, zodat we daarna de juiste professionals aan onze zijde kregen om individueel en als gezin weer van elkaar te kunnen genieten. Hierin zijn wij - net als Lidwien - prima geslaagd, waarbij onze jongste dochter gelukkig slechts tijdelijk ons gezin hoefde te verlaten.

Geen 'terrorkind' meer

Hoe onze jongste dochter onze drastische keuze heeft ervaren was niet fijn, maar ze is wel heel blij dat we deze hebben gemaakt. Daardoor kon zij afscheid nemen van het 'terrorkind' – haar eigen woorden – dat haar doen en laten regeerde en waar ze ook zelf erg veel last van had. Onze jongste dochter vertelt hierover zeer onthullend in de blog Waarom mijn hattrick een gezinsprestatie is – 4 onthullende verhalen. En ook mijn man, oudste dochter en ik laten ons in deze blog niet onbetuigd. Met desondanks – of misschien wel dankzij alle wel en wee – een hattrick om samen uitermate trots op te zijn.

Voor welke drastische keuze sta jij?

Lidwien leidt nu een volstrekt ander leven dan voorheen, doordat zij een drastische keuze maakte. Ook mijn man en ik maakten een drastische keuze, waardoor wij ons relaxte en gezellige gezinsleven terugkregen en de stress van voortdurende spanningen en conflicten achter ons konden laten.

En jij? Voor welke drastische keuze sta jij om weer te genieten van het leven en optimaal te functioneren in je werk? Ik help je graag om hierin helderheid te krijgen met de volgende drie opties.

Vraag en antwoord

Heb je vragen over deze blog? Of wil je jouw ervaringen met het maken van een drastische keuze delen? Laat dan hieronder jouw reactie achter en ik antwoord persoonlijk.

Doe mee met mijn interactieve, online Masterclass

Stap nu uit jouw vicieuze cirkel van alsmaar harder werken, waardoor je tijd en energie krijgt voor jezelf en ontspannen excelleert aan de top. In slechts één uur krijg jij weer grip op je werk en leven. Meld je nu aan voor de interactieve, online Masterclass 'Succes Zonder Stress'.

Exclusief 1 op 1 sparren

Wil je liever direct persoonlijk met mij in gesprek, zodat 0% overuren, 25% productiever en 100% leven jouw relaxte werkelijkheid wordt? Klik hier om jouw Doorbraaksessie te boeken en we spreken elkaar binnenkort.